Η Τανζανία ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, ένα ταξίδι που ονειρευόμασταν από μικρά παιδιά. Η γοητεία της αφρικανικής φύσης, οι απέραντες σαβάνες και η μοναδική εμπειρία του να βλέπεις από κοντά τα άγρια ζώα, βρίσκονταν πάντα στη bucket list μας. Αν και το σαφάρι ήταν το αποκορύφωμα, αυτό το ταξίδι είχε πολλά παραπάνω να μας προσφέρει.
Εγώ για παράδειγμα διάλεξα την πεζοπορία στο Κιλιμάντζαρο, επιλέγοντας τη διαδρομή Marangu, φτάνοντας μέχρι το καταφύγιο Mandara Hut, ενώ η Αλίκη και ο Ιάσονας παράλληλα επισκέφθηκαν την φυλή Chagga και γνώρισαν τον τρόπο ζωής τους. Εξερευνήσαμε τον εντυπωσιακό καταρράκτη Materuni μαζί, κάναμε μπάνιο σε θερμές πηγές, χαλαρώσαμε στις παραλίες της Ζανζιβάρης και πολλά ακόμη!
Στο αναλυτικό μας άρθρο παρακάτω θα διαβάσετε αναλυτικά τι κάναμε κάθε μέρα, τι είδαμε και τις αναμνήσεις που χτίσαμε.
Γενικές Πληροφορίες
Απαραίτητα ταξιδιωτικά έγγραφα: Για να ταξιδέψετε στην Τανζανία πρέπει να έχετε εκδόσει την σχετική βίζα. Εάν σκοπεύετε να επισκεφθείτε τη Ζανζιβάρη κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας, σημειώστε επίσης, ότι από την 1η Οκτωβρίου 2024 απαιτείται υποχρεωτική ταξιδιωτική ασφάλιση.
Νόμισμα: Το νόμισμα είναι το Σελίνι Τανζανίας (TZS), δέχονται παντού όμως και αμερικάνικα δολάρια, αλλά και ευρώ σε κάποια τουριστικά σημεία. Ωστόσο, καλύτερα να αλλάξετε σε τοπικό νόμισμα, γιατί συνήθως τα μετατρέπουν λάθος προς όφελος τους. Για να είστε πάντα ενήμεροι σχετικά με αλλαγές στην ισοτιμία των νομισμάτων επισκεφθείτε το: XE Currency Converter.
Ρεύμα: Η Τανζανία χρησιμοποιεί 230V, 50Hz, και πρίζες με βύσμα τύπου G.
Τηλεπικοινωνίες: Οι κυριότεροι πάροχοι στην Τανζανία είναι οι Vodacom, Airtel, Halotel, Tigo και TTCL. Στο αεροδρόμιο μπορείτε να αγοράσετε sim. Επίσης, αν το κινητό σας δέχετε esim, μπορείτε να είστε εκ των προτέρων έτοιμοι, αγοράζοντας το πακέτο που θέλετε μέσω της Airalo. Με τον κωδικό μας STRATO0588 έχετε έκπτωση 3€ στο πακέτο που επιθυμείτε.
Κιλιμάντζαρο: Το εμβληματικό όρος Κιλιμάντζαρο, που σημαίνει «Λευκό Βουνό» και προέρχεται από τις λέξεις kilima και njaro, είναι η ψηλότερη κορυφή της Αφρικής.
Γλώσσα: Η εθνική γλώσσα στην Τανζανία είναι τα σουαχίλι, ενώ αρκετοί μιλούν επίσης αγγλικά, ιδίως στις τουριστικές περιοχές.
Ιστορία: Η Τανζανία σχηματίστηκε από την ένωση των χωρών της Τανγκανίκα και της Ζανζιβάρης (από την οποία προέρχεται το «Tan-Za-nia»). Η Ζανζιβάρη έχει κυρίως μουσουλμανικό πληθυσμό, λόγω της επιρροής των Αράβων κατακτητών και εμπόρων. Αντίστοιχα, στην ενδοχώρα επικρατεί ο χριστιανισμός κυρίως λόγω της επιρροής των Ευρωπαίων αποικιοκρατών, όπως οι Πορτογάλοι, οι Γερμανοί και αργότερα οι Βρετανοί.
Ημέρα 1: Από την Αθήνα στην Τανζανία
Η μεγάλη μέρα είχε φτάσει! Τσεκάραμε για τελευταία φορά τις λίστες και τις βαλίτσες μας και ενθουσιασμένοι κατευθυνθήκαμε στο αεροδρόμιο, έτοιμοι για τη νέα μας περιπέτεια. Μετά το check-in, επιβιβαστήκαμε στην ολονύκτια πτήση μας με την Ethiopian Airlines, η οποία κύλησε αρκετά ομαλά και για εμάς και για τον Ιάσονα. Μετά την πρώτη μας πτήση είχαμε μια τρίωρη στάση στην Addis Ababa στην Αιθιοπία. Εκεί ξεκουραστήκαμε, φάγαμε και στην συνέχεια μπήκαμε στο δεύτερο αεροπλάνο με κατεύθυνση το διεθνές αεροδρόμιο του Kilimanjaro στην Τανζανία.
Φτάσαμε στην Τανζανία και έχοντας τις βίζες μας έτοιμες, κατευνθήκαμε γρήγορα για να περάσουμε από τους σχετικούς ελέγχους. Στο ενδιάμεσο ωστόσο μας ρώτησαν αν είχαμε και πιστοποιητικό εμβολιασμού για τον κίτρινο πυρετό, παρόλο που μας είχαν πει δεν είναι υποχρεωτικό, λόγω της ανταπόκρισης με την Αιθιοπία.
Στο μεσοδιάστημα λέγαμε τι τυχεροί ήμασταν που βγάλαμε ηλεκτρονικά τις βίζες μας. Στο αντίστοιχο γραφείο του αεροδρομίου, είχε τεράστια ουρά, αλλά και πολλή ζέστη. Αφού τελειώσαμε, παραλάβαμε τις αποσκευές μας και πήγαμε να συναντήσουμε τους local guides μας. Ο Joseph και o Aloyce, δυο αδέρφια της φυλής των Chagga, όπως θα μας έλεγαν αργότερα, ήταν οι “άνθρωποι μας” που θα μας συνόδευαν τις επόμενες μέρες στις περιπέτειες μας στην ενδοχώρα.
Ήταν φιλικοί και μας περίμεναν με χαμόγελο, φορτώσαμε τις αποσκευές μας και ξεκινήσαμε την διαδρομή μας για το Moshi. Καθώς προχωρούσαμε, ξεκινήσαμε να παίρνουμε μια πρώτη γεύση για το μέρος. Οι πρώτες εικόνες της αφρικανικής ζωής ήταν γεγονός. Πολυσύχναστες αγορές, διαφορετικά οχήματα, διαφορετικός κόσμος και συνθήκες φτώχειας που μας έκαναν εντύπωση. (Προφανώς ήταν κάτι που περιμέναμε, απλά ήμασταν στο στάδιο της προσαρμογής ακόμη).
Αργά το απόγευμα, φτάσαμε στο Kilemakyaro Lodge στο Moshi. Είχαμε ένα θερμό καλωσόρισμα από το προσωπικό του ξενοδοχείου, μας κέρασαν χυμούς και στην συνέχεια μας βοήθησαν να πάμε στο δωμάτιο μας. Το ξενοδοχείο αυτό ήταν μέσα στο πράσινο και με θέα την χιονισμένη κορυφή του Κιλιμάντζαρο. Αδειάσαμε βαλίτσες αμέσως, κάναμε το μπάνιο μας και χαλαρώσαμε κάνοντας μια σύντομη βόλτα τριγύρω μαζί με τον Ιάσονα.
Το δείπνο μας στον χώρο του ξενοδοχείου ήταν το τέλειο κλείσιμο. Μπουφές με παραδοσιακά φαγητά με πρώτες ύλες από τον κήπο τους, μέσα στην ηρεμία της φύσης και αμέσως μετά ξεκούραση για την πρώτη περιπέτεια της επόμενης μέρας.
Ημέρα 2: Πεζοπορία στο Marangu route στο Κιλιμάντζαρο
Μέρα πεζοπορίας σήμερα και ξεκινήσαμε νωρίς την μέρα μας. Σηκωθήκαμε γύρω στις 6 το πρωί για να απολαύσουμε το πρωινό μας, πριν συναντήσουμε τους οδηγούς μας για να φύγουμε στις 7:30 που ήταν η καθορισμένη ώρα. Ωστόσο, υπήρξε μια καθυστέρηση από μεριάς τους και εκεί ήταν που μάθαμε στην πορεία το διάσημο Pole Pole (σιγά σιγά) και το Hakuna Matata που είναι η φιλοσοφία και στάση ζωής τους.
Στην συνέχεια αναχωρήσαμε για το Εθνικό πάρκο του Κιλιμάντζαρο, με ανυπομονησία να δούμε από πιο κοντά το μεγαλύτερο βουνό στην Τανζανία, αλλά και σε ολόκληρη την Αφρική. Εκεί, κάναμε την εγγραφή μας και ετοιμαστήκαμε για την πεζοπορία μας. Η προσμονή μεγάλωνε καθώς ξεκινούσαμε, ελπίζοντας να δούμε τις διάσημες Colobus monkeys στη διαδρομή. Ο στόχος μας ήταν να φτάσουμε στο καταφύγιο Mandara Hut στα 2.720m.
Η πεζοπορία μέχρι το καταφύγιο κράτησε περίπου τέσσερις ώρες, μαζί με τις απαραίτητες στάσεις για ξεκούραση, φωτογραφίες, αλλά και για να απολαύσουμε το τοπίο. Ο καιρός ευτυχώς ήταν με το μέρος μας, ούτε βροχές, ούτε κρύο κάνοντας την διαδρομή μας ακόμη πιο ευχάριστη. Στο μονοπάτι μας προς το καταφύγιο είδαμε και το σπάνιο λουλούδι Elephant trunk. Το φυτό αυτό μπορεί κάποιος να το δει μόνο στην ευρύτερη περιοχή του εθνικού πάρκου του Κιλιμάντζαρο. Όπως δηλώνει η ονομασία του μοιάζει αρκετά με προβοδοσκίδα ελέφαντα.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της πεζοπορίας, οι οδηγοί μας έλεγαν σχετικές λεπτομέρειες για την περιοχή, τις τοπικές φυλές και την οικολογία του βουνού. Μάθαμε ότι για την ανάβαση στην κορυφή του Κιλιμάντζαρο, χρειάζεται ιδανικά περίπου 7 ημέρες/ 6 διανυκτερεύσεις για σωστό εγκλιματισμό, στα αντίστοιχα καταφύγια. Απαραίτητοι είναι και οι αχθοφόροι για την ανάβαση στην κορυφή από το κράτος. Μεταφέρουν τις προμήθειες και τον εξοπλισμό για το μαγείρεμα, συν τα σακίδια για να είναι πιο άνετη η ανάβαση των πεζοπόρων.
Στην συνέχεια μάθαμε για την προέλευση του ονόματος του βουνού που προέρχεται από τις λέξεις σουαχίλι «kilima» (που σημαίνει βουνό) και «njaro» (που σημαίνει άσπρο), αναφερόμενο στο χιόνι που υπάρχει στην κορυφή του όλο το χρόνο. Τέλος, μάθαμε για τις 3 κορυφαίες κορυφές, το Kibo, την υψηλότερη στα 5895m, το Mawenzi στα 5.149m και την Shira, τη χαμηλότερη στα 4.005m.
Φτάνοντας στο Mandara Hut, απολαύσαμε το Lunch box που μας είχαμε μαζί μας, χαλαρώσαμε και τραβήξαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες πριν ξεκινήσουμε την κατάβασή μας. Η συνολική διαδρομή που κάναμε ήταν περίπου 19 km και χρειαστήκαμε περίπου 8 ώρες. Κουρασμένοι, αλλά ενθουσιασμένοι, επιστρέψαμε στο κατάλυμα μας, όπου περάσαμε ένα ήσυχο βράδυ, φάγαμε και συζητήσαμε για τις εμπειρίες αυτής της πρώτης μέρας.
Ημέρα 3: Εξερεύνηση του καταρράκτη Materuni, της φυλής Chagga και των θερμών πηγών Kikuletwa
Το μενού είχε πρωινό ξύπνημα και σήμερα, συν ένα ελαφρύ πιάσιμο από την πεζοπορία της προηγούμενης μέρας. Μετά το πρωινό μας, πήγαμε με το λεωφορείο μας στο χωριό Materuni και ξεκινήσαμε άλλη μια γραφική πεζοπορία προς τον ψηλότερο καταρράκτη που υπάρχει στην Τανζανία. Στην διαδρομή μας, συναντήσαμε τους φιλικούς κατοίκους του χωριού, ανταλλάξαμε χαμόγελα και τους δώσαμε κάποια φαγώσιμα που είχαμε μαζί μας.
Συνεχίσαμε την πορεία μας μέσα στην πυκνή βλάστηση της περιοχής, μέχρι που φτάσαμε στον καταρράκτη. Εκεί, σταματήσαμε για να τον θαυμάσουμε, να απολαύσουμε την ηρεμία του μέρους, τα νερά που έτρεχαν και να τραβήξουμε τις απαραίτητες φωτογραφίες. Η πεζοπορία μαζί με τις στάσεις, είχε διάρκεια περίπου τέσσερις ώρες.
Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε τη φυλή Chagga για το coffee tour που είχαμε κλείσει. Παρακολουθήσαμε όλη την διαδικασία παρασκευής καφέ, από τον σπόρο μέχρι το τελικό στάδιο, μαθαίνοντας τα μυστικά των Chagga για το καβούρδισμα και το άλεσμα. Συμμετείχαμε ακόμη και σε παραδοσιακούς χορούς, απολαμβάνοντας τον ρυθμό της μουσικής τους.
Κατά τη διάρκεια του γεύματος, δοκιμάσαμε την τοπική μπύρα μπανάνας, (που είχε λίγο περίεργη γεύση), και μοιράσαμε στα παιδιά του χωριού γραφική ύλη, παιχνίδια και γλυκάκια. Ο Ιάσονας ήθελε λίγο τον χρόνο του, μέχρι να συνηθίσει το μέρος και τον κόσμο, αλλά στην συνέχεια διασκέδασε μοιράζοντας μικρά δώρα στα παιδιά του χωριού και έπαιξε μαζί τους.
Η τελευταία μας στάση ήταν οι θερμές πηγές Kikuletwa. Αν και περισσότερο δροσερές ήταν παρά ζεστές, οι πηγές μας πρόσφεραν στιγμές χαλάρωσης μετά την κούραση της μέρας. Το μέρος δεν είχε πολύ κόσμο, ωστόσο μας είχαν πει να κοιτάζουμε τα πράγματα μας όσο είμαστε στις πηγές. Στην περιοχή υπήρχαν αρκετές μαϊμούδες που έπαιζαν στα δέντρα τριγύρω και που ο Ιάσονας κοίταζε με περιέργεια και χαρά ταυτόχρονα! Κολυμπήσαμε, κάναμε τις βουτιές μας, απολαύσαμε την φύση γύρω μας και στην συνέχεια επιστρέψαμε στο Moshi, για την τελευταία μας νύχτα στο ξενοδοχείο.
Ημέρα 4: Πεζοπορία και καγιάκ στη λίμνη Chala
Αφού μαζέψαμε τις βαλίτσες μας και απολαύσαμε ένα τελευταίο πρωινό στο ξενοδοχείο μας, ξεκινήσαμε για την επόμενη περιπέτειά μας στη λίμνη Chala. Η περιοχή είχε πιο ξηρό τοπίο, σε αντίθεση με την πυκνή βλάστηση που είχαμε συναντήσει τις προηγούμενες ημέρες. Η πεζοπορία μας δυο viepoints με θέα τη λίμνη και την περιοχή τριγύρω.
Στην επιστροφή μας, εξερευνήσαμε ένα συναρπαστικό φαράγγι με σμιλευμένους βραχώδεις σχηματισμούς, σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με την Κένυα. Ο ξεναγός μας, μας ανέφερε ότι η Κένυα απέχει μόλις 20 χιλιόμετρα με τα πόδια, από το σημείο που βρισκόμασταν εκείνη την στιγμή, αλλά δεν υπήρχε η διάθεση για τόσο περπάτημα!!
Τέλος, φτάσαμε στη λίμνη για την δραστηριότητα του kayaking. Σχετικά με το κολύμπι μας ενημέρωσαν ότι απαγορεύεται λόγω του μεγάλου βάθους της. Απολαύσαμε την κοπηλασία μας στην λίμνη, ενώ παράλληλα κοιτάζαμε την όμορφη θέα και τους ήχους της φύσης. Μετά από περίπου 45 λεπτά, επιστρέψαμε και πήγαμε στο κιόσκι της περιοχής για το μεσημεριανό μας γεύμα μας με εκπληκτική θέα προς την λίμνη.
Μετά το φαγητό, αφήσαμε πίσω το Moshi και την λίμνη Chala και ξεκινήσαμε για την Arusha και πιο συγκεκριμένα για το Arusha Safari Lodge. Μας υποδέχτηκαν στο νέο μας κατάλυμα, φάγαμε το δείπνο μας και πήγαμε για ύπνο αμέσως. Η επόμενη μέρα θα ήταν η πιο συναρπαστική, μιας και θα ξεκινούσε η πολυαναμενόμενη εμπειρία του σαφάρι.
Ημέρα 5: Safari στο εθνικό πάρκο του Ngorongoro και επίσκεψη στη φυλή των Μασάι
Η μέρα μας ξεκίνησε ακόμη νωρίτερα αυτή την φορά, γύρω στις 3 π.μ. για να είμαστε σίγουροι ότι θα φτάσουμε από τους πρώτους στον κρατήρα του Ngorongoro. Νυσταγμένοι, αλλά ταυτόχρονα ενθουσιασμένοι, επιβιβαστήκαμε στο 4×4 jeep που μας περίμενε στην reception και ξεκινήσαμε. Στον δρόμο κάναμε μια σύντομη στάση για πρωινό, ενώ παράλληλα απολαμβάναμε την υπέροχη ανατολή του ήλιου. Μετά από περίπου τρεις ώρες, φτάσαμε στις πύλες του πάρκου και ξεκινήσαμε την εξερεύνησή μας.
Για αρχή είδαμε κάποια κοπάδια από ζέβρες, καμηλοπαρδάλεις να τρώνε και έναν μεγάλο ελέφαντα που επίσης απολάμβανε το φαγητό του. Λίγο αργότερα συναντήσαμε πυκνή ομίχλη η οποία δεν μας άφηνε κυριολεκτικά να δούμε τίποτα, αλλά ευτυχώς αυτό δεν κράτησε για πολύ, μιας και κατεβαίνοντας προς τον κρατήρα ο καιρός ήταν ανοιχτός. Μπροστά μας ήταν η απέραντη σαβάνα, που έσφυζε από ζωή και άγρια ζώα.
Κοπάδια από ζέβρες, γκνου, βουβάλια και αντιλόπες περιφέρονταν ελεύθερα, μαζί με αγριόχοιρους και εξωτικά πουλιά. Η φωτογραφική μηχανή και το κινητό μας είχαν πάρει φωτιά, ενώ παράλληλα αφιερώναμε χρόνο για να διαπιστώσουμε τι ζούσαμε! Ο ενθουσιασμός τόσο του Ιάσονα, όσο και ο δικός μας ήταν τεράστιος, δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις το πως νιώσαμε!
Συνεχίσαμε για λίγο ακόμη τις βόλτες και η τύχη ήταν με το μέρος μας καθώς εντοπίσαμε έξι με επτά λιοντάρια σε διαφορετικές περιοχές του κρατήρα. Στην αρχή είδαμε ένα ζευγάρι που ξεδιψούσε σε μια λίμνη, ενώ σε άλλο σημείο κάποιες άλλες οικογένειες λιονταριών.
Η πιο συναρπαστική στιγμή, ωστόσο, ήταν μια αγριόγατα η οποία ήταν έτοιμη για κυνήγι, σταθήκαμε εκεί με το αμάξι αρκετά λεπτά, αλλά δυστυχώς δεν κατέληξε κάπου. Σε μια λίμνη παρακάτω, θαυμάσαμε τα φλαμίνγκο και τους ιπποπόταμους, ενώ ένας ρινόκερος που εντοπίσαμε και είδαμε από μακριά σχεδόν συμπλήρωσε τα big 5 που αναμέναμε να δούμε (δεν είδαμε μόνο λεοπάρδαλη).
Πριν φύγουμε από το πάρκο, σταματήσαμε σε μια άλλη λίμνη για το μεσημεριανό μας, ενώ παρακολουθούσαμε έναν ιπποπόταμο με το μωράκι του να κολυμπάνε σε κοντινή απόσταση. Ήταν ένα ήρεμο και ευχάριστο τέλος της εμπειρίας μας στο εθνικό πάρκο του Ngorongoro.
Ο Ιάσονας ήταν εξίσου ενθουσιασμένος με εμάς, ειδικά αφού τον προετοιμάζαμε για αυτή τη μέρα εδώ και μήνες. Όπως είναι φυσικό όμως με τα νήπια, αλλά και λόγω της φύσης του ταξιδιού, αποκοιμήθηκε στα μισά της διαδρομής. Αυτό δεν τον εμπόδισε να απολαύσει τα ζώα και την περιπέτεια για όσο ήταν ξύπνιος!
Στη συνέχεια, επισκεφτήκαμε ένα χωριό των Μασάι, μια από τις πιο γνωστές φυλές στην Τανζανία. Η φυλή μας υποδέχτηκε θερμά με παραδοσιακούς χορούς, τραγούδια και πολύχρωμες ενδυμασίες. Μας έδειξαν τα σπίτια τους, το σχολείο του χωριού και το μέρος όπου είχαν τα ζώα τους. Μας είπαν κάποια πράγματα για την φυλή τους, τον τρόπο ζωής τους, αλλά και τα έθιμα τους. Μοιράσαμε σχολικά είδη, γλυκά και φαγητό στα παιδιά του χωριού, που περίμεναν πως και πως να τα πάρουν.
Ωστόσο, πριν φύγουμε η ιδιαίτερη και επίμονη έμφαση στην πώληση αναμνηστικών σε υπερβολικές τιμές, αλλά και τα αιτήματα για φιλοδώρημα άφησαν μια ελαφρώς εμπορευματοποιημένη εντύπωση. Προφανώς υπήρχαν ανάγκες, όπως και σε άλλα μέρη που πήγαμε, αλλά το ύφος ήταν κάπως διαφορετικό.
Παρόλα αυτά, εκτιμήσαμε την “πολιτιστική ανταλλαγή” και την λάβαμε ως μέρος των ποικίλων εμπειριών του ταξιδιού. Βέβαια είχαμε ακούσει πριν από το ταξίδι ποια είναι η κατάσταση στις επισκέψεις στις φυλές αυτές. Μετά την επίσκεψη στο χωριό, κατευθυνθήκαμε στο αεροδρόμιο για την εσωτερική πτήση μας προς τη Ζανζιβάρη.
Εκεί οριακά προλάβαμε το αεροπλάνο μιας και φτάσαμε με καθυστέρηση, ωστόσο ευτυχώς μας περίμεναν. Έτσι με μια μικρή αναστάτωση, έκλεισε και το κεφάλαιο της ενδοχώρας και ανυπομονούσαμε να δούμε και το νησιωτικό κομμάτι, όπου εκεί μας περίμεναν στιγμές χαλάρωσης.
Ημέρα 6: Εξερεύνηση της ιστορικής Stone Town
Η σημερινή μέρα ξεκίνησε λίγο πιο χαλαρά, κάτι που το είχαμε ανάγκη μετά το γεμάτο πρόγραμμά μας. Ανανεωμένοι, απολαύσαμε ένα υπέροχο πρωινό στο ξενοδοχείο Maru Maru πριν συναντήσουμε την Latifa, την ξεναγό μας, η οποία μας έκανε έναν πρόλογο για την Stone town, η οποία αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Περπατώντας στα στενά, δαιδαλώδη δρομάκια, νιώσαμε σαν να είμαστε μέσα σε ταινία. Οι ρυθμοί, οι ντόπιοι, οι συνθήκες ζωής όλα ήταν τόσο διαφορετικά. Η ζέστη και η υγρασία παράλληλα ήταν αφόρητη, είχαμε ιδρώσαμε και κολλούσε το δέρμα μας. Στην διαδρομή κάναμε αρκετές στάσεις και η Latifa εξηγούσα τα εκάστοτε χαρακτηριστικά της πόλης. Από που πήρε το όνομα της, αν και το καταλαβαίνει κανείς εύκολα από την σχετική ονομασία, για το μείγμα των γλωσσών που μιλάνε, την θρησκεία κτλ. Το μείγμα σουαχίλι, αραβικών, ινδικών και ευρωπαϊκών επιρροών είναι εμφανές σε κάθε σοκάκι, από τις περίτεχνες ξύλινες πόρτες μέχρι και τα μπαλκόνια.
Επισκεφτήκαμε το παλιό φρούριο, μια εντυπωσιακή κατασκευή του 17ου αιώνα που χτίστηκε από τους Άραβες του Ομάν, και τον χώρο της πρώην αγοράς σκλάβων. Εκεί μπήκαμε και σε έναν πολύ μικρό χώρο, όπου τους είχαν στοιβαγμένους και πήραμε μια ιδέα από τις άσχημες συνθήκες της τότε ζωής τους. Στη συνέχεια, περπατήσαμε στην αγορά Darajani, με τους άπειρους πάγκους που μπορείτε να βρείτε φρέσκα θαλασσινά, πολύχρωμα μπαχαρικά, τροπικά φρούτα και χειροποίητα υφάσματα.
Αφού απολαύσαμε την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής, μέσα από το city tour μας και την βοήθεια της Latifa, επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο μας για να κάνουμε ένα μπάνιο και να ξεκουραστούμε.
Το βράδυ, απολαύσαμε τον περίπατο μας στην παραλιακή περιοχή και καθήσαμε για φαγητό στο Beach house Zanzibar, όπου δοκιμάσαμε sushi και φρέσκο αστακό, απολαμβάνοντας την όμορφη θέα προς την θάλασσα.
Ημέρα 7: Free day για ψώνια και χαλάρωση
Η σημερινή μέρα ήταν η πρώτη πραγματικά free day από όταν φτάσαμε στην Τανζανία. Ήταν η τέλεια ευκαιρία για να κάνουμε με την ησυχία μας όλα τα ψώνια μας στην τοπική αγορά. Τα ψώνια αποτελούν ιεροτελεστία στην Ζανζιβάρη, δεν ήταν μια απλή διαδικασία! Το παζάρι ήταν βασικό στοιχείο και οι επιλογές πολλές, μιας και υπήρχαν πάρα πολλά μαγαζιά.
Με τις κατάλληλες διαπραγματεύσεις οι τιμές των προϊόντων μπορούσαν να πέσουν έως και 70%! Βέβαια υπήρχαν και πωλητές που δεν ήταν διαθέσιμοι σε περαιτέρω παζάρια, για αυτό ήθελαν χρόνο και υπομονή τα ψώνια για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Πέρα από την διαδικασία των παζαριών, που γενικότερα είναι γνωστή στις περισσότερες χώρες της Αφρικής, η αγορά της Stone Town προσέφερε πολλά περισσότερα από τυπικά σουβενίρ. Μπορείτε εκεί να βρείτε χειροποίητα έργα τέχνης, από παραστάσεις της καθημερινής ζωής και την άγρια φύση, μέχρι πίνακες ζωγραφικής. Επίσης, τα ξύλινα γλυπτά, οι μάσκες και τα τοτέμ κλέβουν την παράσταση. Δεν μπορούσαμε να αποφασίσουμε τι να πρωτοπάρουμε. Προφανώς υπήρχαν και όλα τα συνηθισμένα σουβενίρ, όπως μαγνητάκια, μπρελόκ και μπλούζες με τα ονόματα των πόλεων και της χώρας.
Το μεσημέρι είχε ξεκούραση και χαλάρωση, ενώ το βράδυ καθήσαμε στην ταράτσα του ξενοδοχείου μας για να απολαύσουμε το δείπνο μας με την συνοδεία ζωντανής μουσικής.
Ημέρα 8: Μεταφορά στο παραθαλάσσιο resort μας
Ξυπνήσαμε νιώθοντας αναζωογονημένοι, αφού γνωρίζαμε ότι πλέον το πρόγραμμά μας θα ήταν πιο χαλαρό. Απολαύσαμε το τελευταίο μας πρωινό στο ξενοδοχείο της Stone Town, περπατήσαμε στα σοκάκια για μια ακόμη φορά, για να ψωνίσουμε κάποια τελευταία αναμνηστικά. Σύντομα, ήρθε η ώρα να επιβιβαστούμε στο λεωφορείο μας και να κατευθυνθούμε στο παραθαλάσσιο θέρετρό μας στο Matemwe, το εκπληκτικό Sunshine Bay Zanzibar.
Κατά την άφιξή μας, ενθουσιαστήκαμε με την ομορφιά του ξενοδοχείου, τους άψογους χώρους, την ιδιωτική παραλία και τις τρεις πισίνες. Μετά από το σύντομο brief από τον υπεύθυνο του resort, κατευθυνθήκαμε στο δωμάτιό μας, αλλάξαμε και πήγαμε κατευθείαν να κολυμπήσουμε στην παραλία. Στην ακτή ίσχυε το φαινόμενο της παλίρροιας, που σημαίνει ότι τα επίπεδα του νερού άλλαζαν κατά τη διάρκεια της ημέρας, ώστοσο το τοπίο ήταν πανέμορφο.
Ο Ιάσονας δεν σταμάτησε να τρέχει στην λευκή αμμουδιά και εμείς ακολουθούσαμε από πίσω. Η θερμοκρασία του νερού ήταν τέλεια! Από τις πιο ανέμελες στιγμές μας στην Τανζανία.
Το βράδυ, δειπνήσαμε δίπλα στην πισίνα, απολαμβάνοντας την ήρεμα ατμόσφαιρα που επικρατούσε τριγύρω, μιας και δεν υπήρχε κίνηση από οχήματα ή κόσμο περιμετρικά του ξενοδοχείου.
Ημέρα 9: Επίσκεψη στην Kendwa και σε καταφύγιο με θαλάσσιες χελώνες
Ξεκινήσαμε τη μέρα μας με ένα πλούσιο πρωινό στο ξενοδοχείο μας, απολαμβάνοντας νόστιμες ομελέτες και τηγανίτες. Μετά το γεύμα μας ενημέρωσαν σχετικά με τα διαθέσιμα tour και επιλέξαμε αναλόγως. Ξεκινήσαμε για την ημερήσια εκδρομή μας, με πρώτη επίσκεψη σε ένα καταφύγιο θαλάσσιων χελωνών. Η είσοδος ήταν 10$ ανά ενήλικα, για να δούμε, να ταΐσουμε και να χαϊδέψουμε τις χελώνες, μερικές από τις οποίες ήταν αρκετά μεγάλες.
Κάποιοι από τους υπόλοιπους επισκέπτες κολυμπούσαν κανονικά μαζί με τις χελώνες και έβγαζαν φωτογραφίες. Εμείς προτιμήσαμε να τις χαζέψουμε απέξω, μιας και το νερό δεν ήταν από τα πιο καθαρά που έχουμε δει! Το καταφύγιο φιλοξενούσε επίσης κροκόδειλους και μαϊμούδες, αλλά με επιπλέον χρέωση. Γενικά, η εμπειρία στο συγκεκριμένο καταφυγίο δεν ήταν και κάτι ιδιαίτερο, και να το είχαμε παραλλείψει θα ήταν οκ.
Ευτυχώς στην συνέχεια, η επίσκεψη στην παραλία της Kendwa μας αποζημίωσε. Απέραντη αμμώδης ακτή και κρυστάλλινα νερά που αποτελούσε το τέλειο σημείο για να απολαύσουμε την μέρα μας στην παραλία. Υπήρχαν πολλές επιλογές για water sports, όπως διάφανο κανό, jet ski και βόλτα με σκάφος, αλλά και πολλά μαγαζιά για φαγητό και κοκτέιλ.
Στην παραλία υπήρχαν επίσης αρκετοί πλανώδιοι πωλητές που είχαν κοσμήματα, έκαναν τατουάζ χένα κτλ. Εμεις κολυμπήσαμε, κάναμε βόλτες στην άμμο, φάγαμε και απολαύσαμε το όμορφο τοπίο. Μείναμε μέχρι την ώρα του ηλιοβασιλέματος, μιας και μας είχαν ενημερώσει από πριν ότι εκεί ήταν ιδανικό το σημείο για αυτή την ώρα. Όντως, η θέα του ηλιοβασιλέματος μας αντάμειψε και με το παραπάνω, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και μετά πήγαμε να βρούμε τον οδηγό μας. Η μέρα μας έκλεισε απολαμβάνοντας άλλο ένα ωραίο δείπνο στον χώρο του ξενοδοχείου.
Ημέρα 10: Free day στο resort
Αρχικά, είχαμε προγραμματίσει ένα συναρπαστικό, όπως μας είχαν πει από την προηγούμενη μέρα, σαφάρι με δελφίνια στο νησί Mnemba. Ωστόσο, είδαμε στο διαδίκτυο για τις ανήθικες πρακτικές που ακολουθούνται, κυνηγώντας και αγχώνοντας τα δελφίνια περικυκλώνοντάς τα με βάρκες, και αποφασίσαμε να μην πάρουμε μέρος σε μια τέτοια δραστηριότητα.
Αντ’ αυτού, περάσαμε μια χαλαρωτική μέρα στο όμορφο θέρετρό μας. Το πρωί ήταν όλο για χαλάρωση και μασάζ συν αμέτρητες βουτιές στην πισίνα. Ο Ιάσονας δεν χόρταινε το νερό, πλατσούριζε και γελούσε ασταμάτητα!
Το απόγευμα, παίξαμε ποδόσφαιρο στην παραλία με κάποιους ντόπιους, δημιουργώντας αξέχαστες αναμνήσεις και χτίζοντας όμορφες σχέσεις. Το βράδυ ήταν ήσυχο όπως τις προηγούμενες μέρες, απολαύσουμε άλλο ένα νόστιμο δείπνο στο κατάλυμα μας, αυτή την φορά με την συνοδεία ζωντανής μουσικής που έπαιζαν τα παραδοσιακά τους τραγούδια.
Ημέρα 11: Τελευταία μέρα του ταξιδιού
Η τελευταία μας μέρα ξεκίνησε με ένα ακόμα νόστιμο πρωινό στο θέρετρο, ενώ μετά συνεχίσαμε με βόλτα και βουτιές στην παραλία και στις πισίνες. Προσπαθούσαμε να απολαύσουμε κάθε τελευταία στιγμή και εικόνα γύρω μας, μιας και ξέραμε ότι σε λίγο το “όνειρο” τελείωνε,
Το μεσημέρι ήταν η ώρα αναχώρησης μας, έτσι μαζέψαμε τα πράγματα μας και περιμέναμε στην reception μέχρι να έρθει το λεωφορείο μας. Αποχαιρετήσαμε το ευγενέστατο προσωπικό του ξενοδοχείου και αναχωρήσαμε για το αεροδρόμιο προς την Stone Town. Στον δρόμο μας έπιασε μια μικρή βροχή, τόσο καιρό δεν είχαμε ξανά πετύχει, ωστόσο φτάσαμε χωρίς καθυστέρηση στο αεροδρόμιο μας.
Η διαδρομή ήταν ίδια με αυτή κατά την άφιξη μας στην Τανζανία, θα πηγαίναμε μέχρι Addis Ababa και από εκεί με ανταπόκριση, πίσω στο Ελευθέριος Βενιζέλος. Ήταν ένας γλυκόπικρος αποχαιρετισμός,όπως συμβαίνει συνήθως σε αντίστοιχες περιπτώσεις, ωστόσο φύγαμε με ξεχωριστές εικόνες και ιδιαίτερες αναμνήσεις.
Ημέρα 12: Επιστροφή από Τανζανία – Αθήνα
Μετά από δύο ήρεμες πτήσεις, προσγειωθήκαμε εν τέλει στο αεροδρόμιο της χώρας μας την επόμενη μέρα. Ανάμεικτα συναισθήματα, ευγνώμονες για την απίστευτη περιπέτεια, αλλά και λυπημένοι που έφτασε στο τέλος της. Η μόνη μικρή αναποδιά κατά την άφιξη μας, ήταν μια σπασμένη βαλίτσα, αλλά τακτοποιήσαμε γρήγορα τα γραφειοκρατικά και ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς το σπίτι μας.
Στην διάρκεια αυτής, σκεφτήκαμε τα μοναδικά αξιοθέατα, τους υπέροχους ανθρώπους που γνωρίσαμε και τις αντιθέσεις στις συνθήκες διαβίωσης, συγκριτικά με τις δικές μας. Η εμπειρία όλων αυτών που ζήσαμε, ιδιαίτερα μαζί με τον μικρό Ιάσονα, τα έκανε ακόμη πιο ξεχωριστά.
Εσείς έχετε επισκεφθεί την Τανζανία ή θα την βάζατε στην δική σας bucket list? Αν έχετε πάει ήδη τι από τα παραπάνω είχατε κάνει και τι άλλο μας ξεφυγε?!